Hoe onderzoek je een tensorveld en de frequentie ervan?

Inleiding

In eerdere artikelen heb ik al geschreven over tensorringen - die metalen ringen waarvan veel mensen overtuigd zijn dat ze mysterieuze "torsievelden" uitstralen (of concentreren). Weinig mensen in de wetenschappelijke wereld beschouwen ze als "feiten" in strikte zin, maar in esoterische en radiësthetische kringen heerst de overtuiging dat deze subtiele energieën echt invloed hebben op de mens, chakra's of de thuisomgeving.

Vandaag wil ik een blik werpen op het onderwerp meetmethoden. Is het überhaupt mogelijk om iets te lokaliseren waarvan het bestaan nog niet officieel is bevestigd door de moderne fysica? Welnu, er zijn mensen die het proberen - sommigen met behulp van een pendel of een radiësthetische stok, anderen door het analyseren van Kirlian-foto's, en weer anderen, meer gefascineerd door de "tech" kant, grijpen naar oscilloscopen en breedbandmeters.In dit artikel bekijken we hoe dit alles er in de praktijk uitziet, waar de grove methode eindigt en pure geloof in het spel komt, en wat de wetenschap hierover zegt (of beter gezegd – wat ze niet zegt).

Het is belangrijk om te beseffen dat de meeste benaderingen die hier worden beschreven niet voorkomen in peer-reviewed wetenschappelijke werken, en dat hun resultaten door sceptici vaak als anekdotisch of als een placebo-effect worden beschouwd. Desondanks, als je geïnteresseerd bent in holistische geneeskunde, spirituele ontwikkeling of radiësthesie, zul je hier zeker veel interessante onderwerpen vinden.

Waarom is het meten van het tensorveld een uitdaging?

Gebrek aan een uniforme definitie

Vanuit het perspectief van universiteiten en standaardfysica is de zaak duidelijk: in handboeken vind je geen hoofdstuk over "tensorringen". We hebben in de kwantumfysica het concept van torsievelden (torsion fields), maar dit komt niet noodzakelijk overeen met wat esoterici en radiësthetici bedoelen als ze het hebben over "tensors" of "torsievelden".Het gebrek aan consistentie in de terminologie zorgt er automatisch voor dat een wetenschapper er vrij achterdochtig naar kijkt.

Subtiliteit van het fenomeen

Voorstanders van de ringen beweren dat zo'n veld iets uitzonderlijk subtiels is, moeilijk te detecteren met klassieke apparatuur die op elektromagnetisme is gebaseerd. Als gevolg daarvan zeggen ze dat een standaardmeter niet voldoende is, omdat we hier eerder te maken hebben met een "bovenfysiek" of "energetisch" frequentiebereik. Natuurlijk is dit weer een reden waarom de academische wereld - gewend aan concrete, herhaalbare resultaten - de neus ophaalt.

Gebrek aan standaardisatie van hulpmiddelen en procedures

Zelfs onder radiesthetici is er geen volledige overeenstemming over hoe zo'n meting moet worden uitgevoerd. De één pakt een pendel, de ander gebruikt een wichelroede, en de derde schakelt een Kirlian-camera in. Het is moeilijk om een eenduidige methodologie te ontwikkelen en dezelfde resultaten onder verschillende omstandigheden te herhalen.Nic dus niet verwonderlijk dat sceptici dit als een argument beschouwen: "Als iedereen het op zijn eigen manier doet, waar is dan het objectivisme?"

Populaire subjectieve en radiësthetische methoden

Het pendulum en radiësthetische stokken

De oude, goede radiësthetische benadering. Wanneer ik verschillende esoterische beurzen bezocht of gesprekken voerde met beoefenaars, haalde altijd iemand het pendulum of de stok tevoorschijn en deed een demonstratie van "energieonderzoek".

Pendulum: De regel is dat je het boven een tensorring houdt, of het nu binnenin of aan de rand is, en kijkt of het begint te draaien, in welke richting en met welke amplitude. Op basis hiervan concludeert de radiëstheet of het veld sterk, zwak, positief of neutraal is.

Stokken: Twee stokken (vaak van draad) in de handen. Als ze uit elkaar gaan bij het naderen van de ring, is dat een teken dat "er iets uitstraalt". Als ze kruisen, is de interpretatie ook vaak dat het veld intensief is.Natuurlijk hangt alles af van de vaardigheden en - om eerlijk te zijn - de subjectieve aanleg van de operator.

Vanuit het perspectief van harde wetenschappelijke bewijzen is het moeilijk om de resultaten van deze tests te verifiëren, omdat ze gebaseerd zijn op de gevoeligheid van de betreffende persoon en haar individuele "gevoeligheid" voor prikkels.

Radiësthesieschalen en meettabellen

Iemand kan vragen: "Nou goed, maar hoe vertaal je de uitkomst van de pendel naar een bepaald getal?" Op dat moment komen verschillende schalen in het spel, zoals de Bovisschaal. De radiëstheet plaatst de pendel boven een afgedrukte tabel met waarden en "vraagt" de pendel om een specifiek getal. En zogenaamd kan men zo inschatten of bijvoorbeeld het veld van de ring 20.000 eenheden, 50.000 of 100.000 bereikt. Enthousiastelingen geloven in deze methode, critici wijzen op het gebrek aan objectiviteit en herhaalbaarheid.

Pogingen tot objectieve metingen

Kirlian-camera's en hoge frequentiefotografie

Er werd ooit veel gesproken over Kirlian-foto's - foto's die corona-ontladingen rond objecten in een hoogspanningsveld tonen. Esoterici beweren dat je zo de aura kunt vastleggen, terwijl de klassieke fysica zegt dat het gewoon een effect is van verschillen in elektrische geleiding (vochtigheid, vuil, zweet op de huid, enzovoort).

In de context van tensorringen: sommigen proberen ze te fotograferen met de Kirlian-methode en vergelijken de beelden - met de ring en zonder. Soms zien ze bijzondere gloed, wat ze interpreteren als bewijs van versterking van het energetische veld.

GDV (Gasontladingsvisualisatie)

Een uitbreiding van het Kirlian-concept, ook bekend als de methode van dr. Korotkov. In grote lijnen: er wordt computergewijs een beeld van de ontladingen rond de vingertop geregistreerd om de "energetische conditie" van de persoon te beoordelen.Sommige onderzoekers op de grens van wetenschap en esoterie testen of er een verschil te zien is in deze ontladingen na het oppakken van een tensorring. De officiële wetenschap zegt dat dit een psychologisch effect kan zijn, een verandering in de huidvochtigheid, enzovoort. Maar voorstanders zijn ervan overtuigd dat als de GDV-parameters er "beter" uitzien, dit een teken is dat de ring iets toevoegt.

Analyse van elektromagnetische straling in een breed spectrum

Een hardere methode bestaat uit het nemen van een breedband EM-golfmeter, de ring in een Faraday-kooi te plaatsen en te controleren of er iets verandert in de metingen. In de meeste experimenten komt er niets significants uit. Sceptici beschouwen dit als bewijs dat het tensorveld niet bestaat in de zin van elektromagnetische detectie. Enthousiastelingen geloven dat het een "niet-fysiek" veld is en dat een standaardmeter daar niets zal zien.

Theorie van de frequentie van tensorringen

“Heilige maten” en specifieke vibratiebanden

Misschien heb je gehoord dat de draadlengte (de zogenaamde cubit) cruciaal is in ringen. Volgens Slim Spurling en andere makers, resoneert elke variant van de cubit met een andere waarde in megahertz:

• Standaard Cubit: ongeveer 144 MHz
• Verloren Cubit: ergens rond de 177 MHz
• Koninklijke Cubit: wordt soms gegeven als ~188 MHz

In theorie is het voldoende om de golfgenerator in te stellen op 144 MHz en te controleren of de ring resonant “antwoordt”. Helaas heeft in de praktijk weinig mensen dit op een bevredigende manier bevestigd voor de wetenschappelijke gemeenschap.

Kan men deze frequenties meten met een oscilloscoop?

Er is geprobeerd: men neemt een oscilloscoop, een golfgenerator, een antenne, en daarbij de ring en zoekt naar een “piek” in het spectrum. De resultaten zijn vaak onduidelijk en worden gemakkelijk verstoord door signalen uit de omgeving (radiozenders, Wi-Fi, enz.).Er is ook geen gestandaardiseerde procedure, dus elke onderzoeksgroep doet het op zijn eigen manier, wat het vergelijken van resultaten bemoeilijkt.

Subjectieve experimentele methoden buiten radiësthesie

Toegepaste kinesiologie tests (spier test)

Het is gebaseerd op het beoordelen van de spierkracht van een persoon die een ring vasthoudt of eromheen is omringd. Als de spier verzwakt of versterkt, worden er conclusies getrokken over de gunstige of ongunstige invloed van het object. Critici zeggen dat het een kwestie van suggestie en placebo is, maar in veel alternatieve praktijken is dit een standaardpraktijk voor het beoordelen van de "energie" van producten.

Observatie van veranderingen in welzijn en emotionele toestand

De methode "met het oog en het hart": je gebruikt een tensorring gedurende een bepaalde tijd, slaapt ermee, mediteert en noteert of je een beter humeur hebt, minder stress, gemakkelijker kunt concentreren, enz. Voor enthousiastelingen is dit voldoende als bewijs. Voor de wetenschap - niet noodzakelijk.

Academisch onderzoek en tensorvelden

Bescheiden aantal publicaties

Wat betreft wetenschappelijke tijdschriften met peer reviews en hoge Impact Factor, is er een tekort. Het onderwerp komt voornamelijk voor in eigen materiaal van enthousiastelingen, boeken over radiësthesie en op internet.

Oorzaken van wantrouwen in de wetenschappelijke wereld

• Gebrek aan reproduceerbare resultaten in gecontroleerde experimenten
• Gebrek aan een samenhangend theoretisch model
• Placebo-effect en autosuggestie als mogelijke verklaring

Potentiële richtingen voor toekomstig onderzoek

Men kan zich voorstellen dat er een team van een universiteit zou zijn dat een serie tests organiseert met controlegroepen - de ene groep krijgt "echte" ringen, de andere "nep". Als zou blijken dat de resultaten sterk verschillen, zouden we een doorbraak hebben.Vraag wie dergelijke onderzoeken financiert en om welke reden?

Controverses en voorzichtigheid bij interpretatie

Overinterpretatie van resultaten

Zelfs als iemand een afwijking in de metingen van de slinger of de Kirlian-camera opmerkt, is het vrij gedurfd om dit aan een onbetwistbare theorie over tensorvelden toe te schrijven. Wetenschap vereist reproduceerbaarheid, en hier is het moeilijk te verkrijgen onder strikte controle.

Placebo-effect en autosuggestie

Ik herhaal dit vaak - de menselijke geest is krachtig. Als we geloven dat de ring ons ondersteunt, kunnen we daadwerkelijk een verbetering van ons welzijn ervaren. Dit bewijst niet noodzakelijkerwijs het bestaan van niet-fysieke energieën, maar sommigen zullen zeggen: "Als het werkt, waarom zouden we dan klagen?"

Commercialisatie van het onderwerp

Wanneer iets populair wordt en "buitengewone eigenschappen" belooft, verschijnen er altijd verkopers die hierop winst maken.Ik beweer niet dat ze altijd oneerlijk zijn, maar het is de moeite waard om waakzaam te blijven, want de prijzen kunnen absurd hoog zijn en de zogenaamde "wetenschappelijke bewijzen" zijn vaak sterk overdreven.

Is het mogelijk om zelf de frequentie van het tensorveld te onderzoeken?

Thuisexperimenten met radiësthesie

Als je wilt experimenteren met radiësthesie, heb je alleen een pendel (of zelfs een draad met een gewichtje) en rust nodig:

• Zoek een plek zonder afleidingen.
• Kalmeer je ademhaling en gedachten.
• Vergelijk de beweging van de pendel zonder ring en met ring.
• Noteer wat je hebt waargenomen.

Bewijst dit wetenschappelijk iets? Nee, maar het kan je een persoonlijk gevoel geven of er iets in zit of niet.

Experimenten met eenvoudige elektronische apparatuur

Mensen met een technische aanleg kunnen bijvoorbeeld een SDR-ontvanger (Software Defined Radio) gebruiken en het spectrum rond 144 MHz, 177 MHz, enz. observeren.Je controleert of er enige "pieken" zichtbaar zijn wanneer je de ring dichterbij of verder weg brengt. Meestal leveren dergelijke tests geen sensationele resultaten op, maar sommigen merken kleine anomalieën op (meestal is het onduidelijk of dit gewoon radiostoringen zijn).

Samenvatting en conclusies

Het onderzoeken van het tensorveld en het bepalen van zijn "frequentie" blijft een sterk discutabel onderwerp. Sommigen zien hierin een reëel, tastbaar fenomeen, anderen – een verzameling subjectieve praktijken en autosuggestie. Als je me vraagt als praktijkbeoefenaar: in de juwelierswereld kom ik vaak klanten tegen die geloven dat hun ringen daadwerkelijk energetische kracht hebben. Ik zie dat dit geloof voor hen positief kan zijn – het geeft hen een beter gevoel, vertrouwen in bescherming of verlichting van stress.

Vanuit wetenschappelijk oogpunt – er is een gebrek aan sterke, herhaalbare bevestiging. En toch is de wereld vol dingen die we niet volledig begrijpen.Voor veel mensen blijkt het integreren van tensorringen in het dagelijks leven nuttig te zijn en dit is een voldoende argument om ze te gebruiken.

Mijn advies? Experimenteer voorzichtig. Als je voelt dat de ring je helpt, geweldig. Als je geen verschil merkt, betekent dat misschien dat dit niet de juiste weg voor jou is. Het is belangrijk om rationeel te blijven denken – je hoeft niet meteen de duurste ringen op de markt te kopen en te geloven dat ze al je levensproblemen zullen oplossen.

Een boodschap aan het einde

• Wees open, maar niet naïef: Soms is het de moeite waard om nieuwe concepten uit te proberen, want de wereld kan ons verrassen. Maar je moet niet alles klakkeloos aannemen.
• Experimenteer en noteer: Iedereen kan eenvoudige experimenten uitvoeren met een pendel of het afluisteren van radiogolven. Zelfs als het niet perfect "wetenschappelijk" is, kan het interessante inzichten opleveren.
• Vervang de geneeskunde niet: Vergeet niet dat als je ernstige gezondheidsproblemen hebt, de tensorringen geen wondermiddel zijn.
• Respecteer de perspectieven van anderen: Dit onderwerp roept emoties op – sommigen zijn enthousiast, anderen spotten. Het is belangrijk om een discussie met respect te voeren, want elke kant kan iets waardevols bijdragen.

Zolang we geen solide, academische onderzoeken hebben die duidelijk zeggen "ja, het werkt" of "het is onzin", blijven we in het domein van interessante speculaties en persoonlijke ervaringen. Is dat slecht? Niet per se – soms kunnen zulke gebieden tussen geloof en onverklaarbaar fenomeen de wereld een beetje mysterieus maken, en ons – motivatie geven voor onze eigen, kleine ontdekkingen. En daar gaat het in het leven ook om, om te zoeken, te ervaren en zelf een mening te vormen.

Veel succes met je onderzoek – en onthoud, ongeacht de resultaten, is het de moeite waard om met een gezonde dosis nieuwsgierigheid en afstand te blijven kijken!